Inhaalslag

Hoi lieve mensen!

Zo, een hele week niet geschreven op mijn blog... Oeps! Maar er is hier ook elke dag zoveel te doen, dat dit er wel eens bij in schiet.

Nou, dinsdag ben ik op mijn vrije dag naar Montmorillon geweest, Ville de l'ecrit. De stad van de schrijfkunst dus. De stad (nouja, een stad voor Franse begrippen dan, klein en een winkelstraat die het niet waard is zo genoemd te worden...) is verdeeld in 2 stukken: een oud en een nieuw centrum.
Kathelijne was zo aardig mij te brengen. Eenmaal uitgestapt op de markt zag ik meteen de Montmorillonse VVV. Daar maar even een plattegrondje gehaald en toen richting de oude stad. Het viel mij eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Gelukkig was ik voor toeristische begrippen vroeg, dus was het nog lekker rustig. Er zijn hier veel boekenwinkels te vinden (Engelse en Spaanse boeken zijn hier ook te vinden) maar de sfeer die er hing was niet echt authentiek. Jammer! Hier was ik dus snel uitgekeken, waarna ik even naar het nieuwe centrum ging, in de hoop dat er nog wat leuke winkeltjes te vinden waren. Helaas, helaas. 3 Winkels en nog 2 kaartenwinkeltjes... Dus om half 1 ben ik een rustig plekje gaan opzoeken in het oude gedeelte van Montmorillon. En dat heb ik gevonden! Een donker steegje inlopen doet vaak wonderen in dit soort gevallen. Heerlijk, een bankje voor mij alleen aan de waterkant met een prachtig uitzicht! Wat wil een mens nog meer... Nou, een lunch. Maar die had ik al meegenomen, dus mijn middag kon niet meer stuk. Lekker een boekje lezen en zo nu en dan eens een hap nemen... Dat is het Franse vakantieleven!

's Middags zouden Marthe en Marijn naar de supermarkt in Montmorillon gaan, dus dan kon ik mooi met hen mee terug rijden. Rond 2 uur ben ik dan ook alvast naar het centrumpje gelopen. Omdat ze pas rond half 3 aan zouden komen heb ik daar nog even een terrasje opgezocht. Samen zijn we toen nog een keer naar het oude centrum gelopen waar we een heerlijke ijscoupe hebben gegeten. Na daar nog wat te hebben rondgewandeld zijn we samen naar de supermarkten geweest. Kortom, een hele gezellige middag achter de rug!

Donderdagavond had ik de dienst “bar afsluiten”. Dit houdt in dat ik vanaf het moment dat de volwassenen klaar zijn met eten tot 00.00uur de bar moet bemannen. Als het gezellige mensen zijn is dit zeker geen straf. En dat was het nu zeker niet. Het was een ontzettend gezellige avond met een hele goede sfeer. Heerlijk! Tevens heb ik hier al goed “genetwerkt”. Ik kwam aan de praat met een superaardige familie (niet onbelangrijk: de man kwam uit Kerkrade:D). Toen kwamen we op het feit dat ik misschien een half jaar als Au Pair naar Engeland wil gaan. Zij kenden iemand in Engeland die daar waarschijnlijk veel “ingangen” wist voor iemand zoals ik. Dus hebben we al email-adressen uitgewisseld en nu is het dus afwachten. Spannend!

Vorige week was sowieso erg gezellig. Een fijne, rustige sfeer en mensen die niet al te veel luxe verlangden. Deze week wordt, zoals het er nu uitziet, heel anders helaas. Veel “luxe-paardjes” die hun kinderen erg verwennen en zelf net zo verwend willen worden. Nee, niets voor mij! Gelukkig ben ik niet de enige die zo denkt hier onder de werknemers.

Zaterdag 7 augustus
Vandaag zijn we met z’n allen naar de VeloTrail geweest. Dit is een 16 km lang spoor waar karretjes overheen gaan. Deze worden aangedreven door… jawel, spierkracht: fietsen dus. Met z’n 10’en, want Mieke, Imke, Morrits en Pim (vriendje van Morrits) gingen ook mee, gingen we op pad / rails met 2 karretjes. 2 mensen fietsen, 3 mensen rusten. Zwaar hoor! Maar ook erg gezellig. Waarom we dit deden? Marthe en Marijn gaan donderdag na 4 weken werken op het domein weer terug naar Nederland. Om hen een leuk afscheid te geven had Judith dit bedacht. Om 12 uur zaten we met z’n allen aan tafel toen Judith 2 enveloppen gaf aan Marijn en Marthe. Samen kregen ze toen te horen dat er 2 teams waren gemaakt, waarvan zij de teamcaptains zouden worden. Ik zat in het team van Marijn, samen met Kathelijne, Morrits en Pim. Morrits en Pim konden we zeker op de terugweg wel gebruiken. Zij wilden hun “mankracht” wel eens laten zien en hebben de hele route teruggefietst. Eerlijk is eerlijk, de rails ging wel vaak bergaf toen. Maar toch, 8 km in je benen hebben zitten, netjes hoor!

’s Avonds waren we allemaal doodmoe, maarja, op zaterdag, de dag van vertrek en aankomst, is altijd een barbecue. Deze hebben we dan ook met z’n allen verzorgd, zodat iedereen lekker vroeg in bed kon duiken. Behalve Marthe… die had helaas nog de late bardienst.

Zondag 8 augustus
Vandaag ook maar eens een gewone werkdag beschrijven. Ik moest om 8 uur beginnen met “Plage”. Hiervoor heb ik 1,5 uur de tijd. Dit houdt in:
- badkamers poetsen (Spiegels, kranen, wasbakken, aanrecht afnemen. Vloer dweilen. WC’s poetsen. Toiletpapier aanvullen).
- Asbakken legen
- Kaarsen en kandelaars opruimen
- Buitenkeuken, zomerkeuken, Literair terras en bar netjes
- Vaat op bar naar keuken brengen
- Omgeving zwembad netjes maken (vegen)

Om half 10 ben ik dus gaan eten, waarna ik vrij had tot 11 uur. Toen stonden de kindjes te trappelen om mee te gaan naar de kinderactiviteiten, die ik samen met Marthe zou gaan verzorgen. Op zondag doen we altijd een voorstelrondje en spelletjes waarbij de kinderen de namen van elkaar leren kennen. Helaas zijn het deze week niet zo’n “fijne” kinderen (erg he, dat we zo gaan denken hier;)…), snel afgeleid waardoor we om de 5 minuten een ander spel moesten gaan verzinnen. Jammerjammer, vorige week konden we een half uur vullen met 1 spel, wat het ook voor de kinderen een stuk leuker maakt. Hoe het er nu aan toeging vraagt van ons erg veel energie, terwijl ik om 12.15uur werd verwacht in de keuken.

Om 13.00 uur stonden 4 lunches gepland voor enkele gasten. Diegene die deze dienst heeft moet dan:
- bestek neerleggen
- stokbrood afbakken en snijden voor bij de salades
- servetjes op tafel zetten
- Ketchup voor bij de tosti’s en hotdogs neerzetten
- Placemats neerleggen.
Dit ging gelukkig vrij snel. En omdat de lunches dus pas om 13.00uur geserveerd hoefden te worden, kon ik ook nog lekker rustig eten (wat ik vandaag écht veel te veel heb gedaan;)).

Vanaf 14.30uur (gepland staat eigenlijk 14.00uur) was ik vrij tot 16.15uur. Toen moest ik weer een uurtje naar de bar. Om 19.00uur werd ik daar nog een uurtje verwacht. Na alles afgewassen te hebben daar ging ik lekker even bij Mieke, Ime, Vivian en Imke zitten. Wat een heerlijk uitzicht hadden we! Het ging wel kriebelen toen het zwembad er zo leeg en rustig bij lag. Maarja, eerst even eten. Vivian was zo attent om ook mijn eten op te warmen, zodat we het samen konden opeten onder het genot van een prachtig uitzicht. En tsja, om 20.00uur kon ik me niet meer inhouden, ik moest en zou dat zwembad in (want bedenk dat de enige keer dat ik hier tot nu toe heb gezwommen, op de fantastische avond was!). Imke wilde ook wel mee, dus snel onze bikini’s aangetrokken en toen… een duw!!! Héééé… Ik wilde nog wel rustig aan het water wennen. Maar nee hoor, die kans had Jochen me niet gegeven, haha! Zonder dat ik het merkte was hij achter me komen staan en had hij me een duw gegeven het water in. Nou, de toon voor Imke en mij was wel gezet. Wat een lol hebben we een half uur lang gehad in het water, Fantastisch!

Zo, nu ga ik weer afsluiten en mijn bedje/matrasje opzoeken. Sorry voor het lange wachten én het lange verslag;)

Heel veel kusjes en knuffels,


Sanne

P.S. Ik bedacht me net dat ik het heel raar vind dat jullie leven in Nederland net zo goed doorgaat als dat van mij. Heel vreemd is dat. Maar ik bedacht me ook dat ik het ontzettend raar ga vinden dat Judith, Jochen, Imke en Morrits en de rest van de meiden over ongeveer 4,5 week weer uit mijn leven zullen verdwijnen. Nouja, voor een tijdje dan. Want zoals Imke net al zei, “ik hoop wel dat ik je weer ga zien”. Nou meid, dat weet ik wel zeker!!!