Bath, Stonehenge, Oxford, Christchurch

Hello everybody!

Zaterdag 12-02-2011, Bath&Stonehenge.
Ook vandaag werd ik weer vroeg uit mijn slaap gewekt, ditmaal om 06.25uur. Om 07.20uur had ik namelijk met Dalibor en Marika afgesproken, zodat we samen naar Bournemouth Station konden lopen. Daar aangekomen troffen we Rozy en niet veel later kwam ook de bus aangereden. De ontvangst was meteen even een kleine domper na de super vriendelijke onthaal bij de tours van Discovery Dorset Tours. Dit was dan ook een luxe touringcar met 51 zitplaatsen, wat dus een groot verschil is bij de busjes van DDT – waar maximaal 25 mensen in passen.

Als eerste op de rit zijn we naar Stonehenge geweest. Ik ben voorafgaand aan deze trip al door diverse mensen gewaarschuwd dat ik niet al te veel moest verwachten en dat het kleiner is dan veel mensen denken. Nu ja, wanneer is dat niet het geval bij toeristische trekpleisters?! Toch viel het me allemaal goed mee. Er waren zelfs Nederlandstalige audiotours verkrijgbaar…! Onze “leider” zei dat we een uur de tijd zouden hebben op deze mystieke plek en dat dat tijd genoeg zou zijn. Nou, Rozy, Dalibor en ik hebben ons toch nog even moeten haasten… Maar het is zeker een aparte plek die men, als men in de buurt is, eens gezien moet hebben. Helaas neemt het toeristische gedrang (waar ik dus vrolijk aan mee doe, beetje dubbel dus) de machtige sfeer die hier ooit moet hebben gehangen grotendeels weg, maar gelukkig heb ik de afgelopen jaren wel geleerd daar doorheen te kijken. En dan blijft het een speciale plek, nu en in de oudheid.

Daarna zijn we doorgereden naar Bath. Deze kleine stad staat vooral bekend om de “Roman Baths”. Wat ik niet wist is dat er hier ook ooit een Nederlandse Prins (nouja, “Van Oranje” dan toch) heeft rondgebanjerd. Lang verhaal waar ik jullie dan ook niet mee ga lastigvallen, maar wel leuk om in het verhaal van de gids de vraag te horen “Is there someone from The Netherlands, because then I think you will understand why this square is named ‘Orange Square’”!
Even later, toen we stopten bij een huis met dichtgemetselde ramen, kregen we te horen dat dit was omdat er vroeger ooit “tax” (belasting) werd geheven op de hoeveelheid en grootte van ramen in een huis. De meeste mensen hebben toen een aantal ramen laten dichtmetselen, zodat ze minder belasting hoefden te betalen. Iedereen dus volop foto’s maken, behalve ik. Daar stond ik dan, met in mijn achterhoofd “jongens… Dit hebben we in Thorn ook!”.

Na de rondleiding door Bath heb ik besloten om naar de oude baden te gaan. Rozy had verder niet om mee samen te wandelen en ze is dan wel 22 (net als Monika), maar zo voelt het helemaal niet. Vaak zijn ze beiden nog erg kinderlijk wat betreft hun doen en weten. Heel vreemd om dat zo te ervaren… Dus besloot zij om ook maar met mij mee te gaan omdat ze bang was dat ze anders zou verdwalen in Bath (wat praktisch onmogelijk is…). Hoewel ik niet weet hoe leuk en interessant zij het heeft gevonden, vond ik het een goede keuze. Toch was het nu ook weer niet zo bijzonder als ik had gedacht. Ten minste, voor diegenen die vlakbij Heerlen (Coriovallum) wonen en daar al vaker het Thermenmuseum hebben bezocht. Like me dus. De Roman Baths zijn namelijk een soort van uitgebreide versie van de Thermen in Heerlen. Ik moet wel zeggen dat het museum in Bath boeiender, beter en mooier is opgezet dan in Heerlen. Dus het is zeker geen “waste of money” geweest.

Na de baden zijn Rozy en ik nog even door Bath gelopen. Omdat Rozy niet heel veel initiatief toont (qua ideeën om iets te gaan doen), is dat nog best lastig. Toch heb ik een goed beeld kunnen krijgen van Bath, een kleine overzichtelijke en mooie stad.

Om 16.45uur vertrok de bus terug naar Bournemouth, waar we uiteindelijk rond 18.30 aankwamen. “Helaas” had ik al tegen Jan gezegd dat ze niet op mij hoefde te rekenen met het diner, omdat de verwachte aankomsttijd volgens de schoolreceptie rond 20.00/20.30uur zou zijn. Maar goed, de boterhammetjes gingen er dus in als kool!
Zondag 13-02-2011, Oxford

Vandaag ben ik met DDTours naar Oxford gegaan. Ik zou worden opgehaald bij Boscombe Station om 08.25uur. Toen ik aankwam om 08.15uur stond daar… Jim! Jim was ook de reisleider op de trip naar Londen vorige week. Grappig om te zien dat zijn grapjes wel in de herhaling vielen;). Maar dat maakte de reis niet minder leuk.

Rond 11.15uur kwamen we aan in Oxford. Daar hebben we tot ongeveer 13.00uur en walking tour gehad onder leiding van Jim. Helaas heeft het de hele dag door geregend of gemiezerd, wat Oxford toch wat minder charme geeft dan verwacht. Toch blijven de Colleges (39 in totaal, over de hele stad verspreid) en hun bibliotheken erg de moeite waard. Zeker Christchurch College, dat om 14.00uur zijn deuren opende voor het publiek. Dit College wilde ik wel gaan bezoeken, niet omdat de eetzaal van dit gebouw diende als voor enkele opnames voor de welbekende Harry Potterfilms, maar vooral omdat deze universiteit als enige ter wereld een eigen, kleine Kathedraal heeft. Ín het gebouw dus!

Toen ik echter om 14.15uur terug kwam, stond er een flinke rij. Toch heb ik besloten aan te schuiven, maar het leek wel alsof er geen beweging in zat. Omdat ik rond 15.15uur een telefoontje van Annelot verwachtte om ergens af te spreken in Oxford, heb ik besloten om nog maar eens terug te komen naar Oxford. Of beter: om nu dus maar uit de rij te stappen. Erg jammer, maar er zat dit keer niets anders op. Hierna heb ik nog een tijdje alleen door Oxford gestapt.

Om 15.20 kreeg ik het verwachte telefoontje van Annelot. Zij was net klaar met werken waardoor we elkaar nog even konden zien. Helaas gaat het niet zo goed met haar. Dit komt vooral door geldnood, maar dat is zeker niet haar schuld. De organisatie met wie zij reist (ik ga hier maar even geen namen noemen) heeft laten we zeggen, niet naar haar omgekeken. Ze woont op een erg dure, maar kleine, ongezellige kamer (terwijl de rest van de studenten allemaal samen wonen…), kan niet veel werken en verdient maar 4 pond per uur. Hoe kan iemand dan in zijn levensonderhoud verzien?! “Gelukkig” is zij niet de enige met dit probleem, maar dat dit nog kan in Europa vind ik erg vreemd. Maar goed, zij gaat de komende tijd op zoek naar een nieuwe job waar ze haar kwaliteiten beter kan benutten, waar ze beter kan gaan verdienen en waar zij hopelijk gelukkiger van wordt.
Rond kwart voor 4 kreeg Annelot een sms-je van Martha, een Spaanse meid die net als Annelot vanuit Bournemouth in Oxford zou gaan werken. Ik kende haar ook al een beetje beter van school en wist dat zij vandaag in Oxford aan zou komen. Helaas… Ook zij zag het op haar eerste dag al niet meer zitten omdat enkele dingen fout waren gegaan. Om half 5 moest ik dan ook in alle haast afscheid nemen van 2 treurige meiden. Toch werd ik om 16.45 weer bij de bus verwacht en omdat ik niet precies wist waar ik naar toe moest (alhoewel Annelot als eerste zei “Ahh, dat heb ik gemist… Sanne die altijd weet waar we naartoe moeten;)) heb ik een heel stuk gerend. En dat was maar goed ook, want stipt 16.45 stapte ik de bus binnen. Heel fijn dat we daarna nog 20 minuten op een ander echtpaar hebben moeten wachten…

Al met al heb ik vandaag dus niet echt het idee gehad dat ik alles eruit gehaald heb wat erin zat. Waarschijnlijk komt dat vooral door het vieze en grijze weer en de vermoeidheid die er wel wat is ingeslopen. Dus houd ik het verslag over maandag (vandaag) maar even heel kort.

Maandag 14-02-2011, Valentijnsdag
Niet dat dat Valentijnsdag ook maar iets met mijn bezigheden vandaag verband houdt, maar goed… Na school ben ik met Monika, Damien, Angelika en een ander Duits meisje naar Christchurch gegaan. Helaas was er niet echt een klik tussen mij en het “vreemde meisje” dus dat maakte het wel wat lastig. Eerst zijn we wat gaan eten (na omzwervingen waarvan ik het nut niet echt inzag – moe zeker…;)) en daarna zijn we naar de Priory gegaan. Zeer mooi onderhouden, meer dan 9 eeuwen oud en dat zonder steun van Kerk of Staat. Na hier te hebben rondgekeken (de 2 Duitse meiden waren al in 5 minuten klaar, waar Damien, Monika en ik toch al gauw 20 minuten over hebben gedaan) hebben wij drieën buiten nog een paar foto’s gemaakt en wat lol gemaakt. Het was al snel duidelijk dat dit gezelschap niet helemaal bij elkaar paste, maar gelukkig had iedereen daar vrede mee. Tsja, zoveel mensen zoveel wensen en dat gaat nou eenmaal niet altijd van een leien dakje. Dus gingen Angelika en haar vriendin naar huis en nam ook Damien de bus omdat hij nog iets met zijn bank moest regelen in Bournemouth.

Monika en ik hebben nog een rondwandeling gemaakt rondom de Priory en enkele ruïnes. Daarna zijn we wat boodschappen gaan doen en toen was het ook voor ons weer tijd om de bus te nemen.

Het diner bestond vandaag uit een zogenaamde “Italiaanse salade”. Dit omdat de Italian girls zogezegd al een tijdje niet tevreden zijn over het eten. Dus wilde ze even laten zien hoe goed het eten in Italië dan wel niet is. En echt, ik vind heeeeel veel eten uit Italië erg lekker, maar dit was nu niet echt een hoogstaand gerecht. Nee, dan geef mij maar de potatoes die we in Nederland ook hebben. En nee, dat is nu ook niet echt mijn favoriete eten…

En de afwas… Tsja, die hebben we weer zonder hen kunnen doen. Gelukkig heeft Jan dit nu ook eens gezegd. Weliswaar tegen ons “Volgens mij hebben ze thuis een aantal dienaars in dienst”, maar toch, ik ben dus niet de enige die dit ziet. Pff, hopelijk morgen weer het gewone Engelse eten (dan maar met zeurende meiden aan tafel).

Goed, genoeg gezeur weer. Nog 4 dagen hier en dan begin ik alweer aan mijn terugreis. Ja, de tijd is weer gevlogen en vliegt (gelukkig) nog.
See you!!!


Sanne

P.S. Foto’s zal ik morgen uploaden!