Susan, Sarah, Sean, San...

Here I am again! Sean, Susan, Sarah, Sen, Sanne... Ja, de mensen om me heen zijn erg creatief wat betreft mijn naam uitspreken;)

Donderdag 03-02-2011
Om 9 uur werd ik weer op school verwacht, maar helaas was mijn biologische klok het daar niet helemaal mee eens. Mijn echte wekker staat hier op 07.15uur, maar blijkbaar ben ik weer in slaap gevallen nadat ik de wekker heb uitgezet. Gelukkig is de Franse jongen in de kamer niet zo heel erg rustig wat deuren betreft, dus werd ik rond 8 uur wakker. En toen was het haasten geblazen. Op de hoofdstraat die ik vaak loop naar school (er is ook nog een binnendoor-route, maar die loop ik alleen als de anderen ook meelopen) kwam er toevallig een bus aangereden die mij in ieder geval al verder kon brengen. Ik had alleen geen idee naar welke stopplek ik moest, dus heb ik maar “het station” gezegd. Daar stap ik het vaakst op de bus, áls ik al de bus gebruik. Een meisje dat ik van gezicht kende (zij zit ook bij ons op school) stapte daar echter niet uit, dus was er blijkbaar nog een andere stopplek die ik beter had kunnen nemen. Maar ach, ik had nu wel al zo’n 15 á 20 minuten gewonnen, wat er op neer komt dat ik 5 á 10 minuten te vroeg was op school…

Rond 10.30uur krijgen we altijd een half uurtje pauze, waarna we doorwerken tot 12.30uur. Daarna zijn we de hele middag en avond vrij! Heel fijn dus. Vandaag hadden Annelot en ik besloten om nog eens rustig door Bournemouth te wandelen en naar het strand te gaan. Er scheen een heerlijk zonnetje en we hebben dan ook rustig de tijd genomen om foto’s te maken. Het is zo vreemd dat Annelot zondag al weggaat… Het voelt al heel normaal om samen met haar dingen te ondernemen na school.

Verder hebben we eigenlijk niet heel veel interessants gedaan… Wel heb ik nog een puzzelboekje (picture arrowwords) gekocht. Vergelijk dit met een soort kruiswoordpuzzel met soms in plaats van een woord, een plaatje. Zo kan ik op een leuke manier mijn woordenschat uitbreiden:). Op weg naar huis zijn we nog even langs de Asda geweest om weer wat brood, vlees, bananen en een flesje Ice Tea (voor zaterdag – London) te halen.

Vrijdag 04-02-2011
Vandaag was de laatste officiële dag van Annelot, dus hadden we gisteren besloten om samen met Rozy en Monica iets te gaan drinken bij Temptation (een winkel gespecialiseerd in echte Belgische pralines en chocolade!). Omdat Rozy en Monica eerst naar de gratis middagles (altijd op vrijdagmiddag) wilden gaan, en Annelot nog het een en ander nodig had, zijn wij eerst nog even de stad in geweest. Maar niet voordat we geluncht hadden samen met een hele groep vrienden van vrienden van vrienden;). Maar zeker gezellig! Voor 5 pond kunnen we hier 2 goede lunches bestellen (like lasagna, fish&chips etc.). Da’s dus bijna voor niks:)

Om 4 uur hebben we elkaar dan ontmoet bij het winkeltje. Rozy en Monica hadden een Duits meisje (Angelica) en een Slovaakse jongen (Roman) meegenomen. Roman woont tevens in het huis waar Annelot woont. Omdat Angelica het meisje was dat ik eerst alleen van gezicht kende en gisteren dus was tegengekomen in de bus, wist ik dat zij bij mij in de buurt moest wonen. En dat bleek inderdaad zo te zijn. Aangezien Damien, Rozy en Monica al de hele dag aan het proberen waren me te overtuigen om vanavond mee naar de Pub te gaan was dat eigenlijk wel heel handig! Ik zag er namelijk tegenop om laat nog alleen over straat te gaan. Engelsen zijn namelijk best wel “weirde” mensen als ze ook maar iets met alcohol in hun lichaam hebben gegoten… Dus heb ik tegen Annelot gezegd dat ik naar haar afscheidsavondje in de Pub zou gaan vanavond.

Zo gezegd, zo gedaan. Om half 9 hadden we afgesproken in “Brasshouse”, vlakbij de busstop in het centrum van Bournemouth. Gedoucht en opgemaakt stond ik dus om 10 over 8 bij de bushalte, waar Angelica al zat te wachten. Daar hebben we voor het eerst goed kunnen praten. Zij is 19 jaar, heeft ook vorig jaar haar “Abitur gemacht” en wist ook niet precies wat ze wilde gaan doen, maar nu wel. Dit klonk mij dus wel bekend in de oren;). Zij zal hier de komend maand naar school gaan, waarna ze 3 maanden gaat werken in de horeca. En zo wordt mijn vriendengroep hier steeds maar weer uitgebreid. Aangekomen in de pub zag ik dat Annelot een apart bier voor zich had staan. Dit bleek bier te zijn gemaakt van peer. Dat wilde ik ook wel eens proberen en ik moet zeggen… Voor herhaling vatbaar;). Maar goed, ik wilde niet al te laat in bed liggen (lees: uiterlijk 11 uur) omdat we zaterdag immers naar London zouden gaan. Dus heb ik de pub om kwart over 10 al verlaten, maar het was zeker een geslaagde avond!!!

En zaterdag: London!!!
(Ik ben natuurlijk al in London geweest, maar omdat ik het dagboek een beetje in chronologische volgorde op internet wil zetten en niet elke dag tijd heb om een blog te schrijven, staan de verslagen van London en de tocht langs de Jurassic Coast nog niet online).